استارت خودرو

موتور اتومبیل‌ها برای روشن شدن نیاز دارند که در همان ابتدا سیکل احتراق در آنها صورت بگیرد.

استارتر، یک موتور الکتریکی کوچک و البته قوی است که به بدنه موتور وصل می‌شود و فلایویل پیشرانه را می‌چرخاند. فلایویل که به انتهای میل‌لنگ اتصال دارد و پیستون‌ها که وظیفه مکش و تراکم هوا را در سیلندرها بر عهده دارند، توسط شاتون به میل‌لنگ متصل هستند. در نتیجه با استارت‌زدن، فلایویل، میل‌لنگ و در نهایت پیستون‌ها شروع به کار می‌کنند و موتور خودرو روشن می‌شود.

استارت خودرو از ابتدا تا به امروز در انواع مختلفی ساخته شده است که نمونه الکتریکی، رایج‌ترین آنهاست. روزگاری، رایج‌ترین روش برای روشن‌کردن موتور خودروها استفاده از هندل‌های دستی بود.

اجزای استارت اتومبیل

استارت ماشین از قطعات زیر تشکیل شده است:

1. اتوماتیک استارت

اتوماتیک استارت بوبینی است که دارای دو سیم پیچ کشنده و نگهدارنده است. اتوماتیک به شکل استوانه کوچک بوده که در قسمت درپوش جلویی و بر روی پوسته اصلی استارت قرار دارد. منتقل کردن جریان الکتریسیته به سیم پیچ مخصوص بالشتک و جلو بردن دنده استارت برای درگیری با فلایول را می توان از مهم ترین وظایف این قطعه برشمرد.

وظایف اتوماتیک استارت

اتصال برق مستقیم باتری جهت استارت و جلو لردن دنده استارت جهت درگیری با فلایویل دو وظیفه مهم اتوماتیک استارت است.

با توجه به آن که برق مصرفی استارت در حدود 50 الی 150 آمپر می باشد و راه اندازی آن یک سوئیچ ظریف می باشد. نیاز است از یک رله یا کنتاکتور استفاده می شود که این کار بر عهده اتوماتیک استارت می باشد. همچنین اتوماتیک استارت با استفاده از اهرم دو شاخه، دنده استارت را به سمت جلو هدایت می کند.

2. زغال استارت

قطعه زغال استارت از ترکیباتی نظیر درصد بسیار کمی مس و کربن نرم ساخته می شود. درباره وظیفه زغال استارت باید اضافه کنیم که این قطعه به منظور ایجاد حوزه مغناطیسی، جریان برق را به کالکتور آرمیچر می رساند. در ساختمان استارت همانند دینام به تعداد بالشتک ها زغال از جنس مس گرافیت دار وجود دارد.

طرز قرار گرفتن زغال ها در موتور استارت

زغال ها یک در میان منفی و مثبت هستند یعنی زغال های مثبت با بدنه عایق بندی شده و زغال های منفی عایق بندی نبوده و اتصال به بدنه دارند. طول زغال را به وسیله کولیس اندازه گیری می کنند. اگر طول زغال ها به نیم سانت برسد باید آنها را عوض کرد.

نحوه عوض کردن زغال ها به این صورت است که زغال های تازه را به سر سیم های بالشتک ها لحیم کنید.

3. درپوش

محل اصلی قرارگیری و نصب زغال های منفی و مثبت در درپوش انتهایی استارت است. مضاف بر این، درپوش استارت از شفت آرمیچر نیز نگهداری می کند.

4. کلگی

کلگی استارت از متریالی مانند آلومینیوم خشک ساخته و پرداخته می گردد. اتومات استارت و نگهدارنده شفت آرمیچر در این قسمت قرار می گیرند.

5. آرمیچر

از دیگر اجزای استارت خودرو قطعه آرمیچر بوده که قابلیت ایجاد حوزه مخالفت بالشتک را امکان پذیر می سازد. پس از انجام این فرآیند قطب های هم نام با رانش یکدیگر، چرخش و گردش آرمیچر را محقق می کنند.

6. دنده استارت

دنده استارت با قرار گرفتن بر روی شفت آرمیچر، موجب درگیر شدن در یک جهت مخالف و در یک جهت خلاص می شود. همچنین، این قطعه با منتقل کردن انرژی مکانیکی آرمیچر به قسمت دنده فلایویل، چرخش فلایویل را میسر می کند.

این قطعه معمولا دارای 9 دندانه می باشد که دارای نسبت تبدیل 1 به 15 و یا 1 به 20 است. منظور از نسبت تبدیل این است که اگر چرخ دنده استارت 15 یا 20 بار بچرخد دنده فلاویل یک دور می چرخد.

توجه داشته باشید که جهت دور دنده استارت عکس موتور است.

7. سیم پیچ

به طور معمول، در هر استارت، چهار حلقه سیم پیچ به چشم می خورد. یک حلقه از سیم پیچ ها به دور بالشتک پیچیده شده که در نتیجه آن، انرژی الکتریکی و حوزه مغناطیسی ایجاد می شود.

8. بالشتک

در ساختار استارت چهار عدد بالشتک ساخته شده از جنس فولاد وجود دارد. بالشتک ها با نصب شدن درون پوسته موجب ایجاد حوزه مغناطیسی در پیرامون می شوند.

9. پوسته اصلی

این بخش از استارت ماشین به صورت یک استوانه طراحی و ساخته می شود. غالبا آلیاژهای به کار رفته در ساختار این بخش از جنس فولاد می باشند.

علائم خرابی استارت خودرو

سه ضلع یک استارت‌زدن خوب و عالی، دینام خودرو، باتری و استارت قوی است که بروز ایراد در هر کدام از آنها می‌تواند مانع استارت خوردن درست و در نتیجه روشن‌نشدن موتور شود. یکی از مشکلاتی که برای بسیاری از ما پیش آمده است، استارت نخوردن موتور است. این عیب دلایل مختلفی دارد که می‌تواند ناشی از خوابیدن و تمام‌شدن باتری یا ایراد از سوی استارت خودرو باشد. بسته به اینکه چه عیب و ایرادی در استارت به وجود آمده است، این قطعه می‌تواند تعمیر شود. برای مثال تعویض قطعاتی مثل روتور و بالشتک، بلبرینگ‌ها و دنده‌استارت، پوسته و کله استارت و… و تعویض دو یا چند قطعه به‌طور هم زمان، ممکن است هزینه‌ای نزدیک به خرید یک استارت نو داشته باشد. در صورتی که نتوان استارت معیوب را تعمیر و سرویس کرد، باید یک استارت نو به کار برد.

شایع‌ترین ایراداتی که در استارت ماشین دیده می‌شود و باعث استارت نخوردن موتور می‌شود، تمام‌شدن زغال‌ها و خرابی دنده‌استارت است. این دو قطعه معمولا بیشترین خرابی و استهلاک را در بین قطعات استارت دارند که البته قطعات تعویضی به حساب می‌آیند.

اما گاهی مواقع خودرو مشکل استارت نخوردن ندارد و استارت زده می‌شود؛ ولی قادر به روشن‌کردن پیشرانه نیست. یکی از دلایل بروز این حالت، خرابی دنده استارت است. با خرابی دنده‌استارت، استارت روی دنده‌های فلایویل می‌لغزد و به خوبی درگیر نمی‌شود که صدای خاص آن، بیانگر پیش‌آمدن این حالت است. همچنین دنده‌استارت دارای یک کلاچ داخلی است که خرابی آن نیز باعث کارکرد نادرست دنده‌استارت می‌شود. با تمام‌شدن زغال، استارت عمل نمی‌کند که این حالت شبیه به خرابی اتومات استارت است.

اتومات استارت قسمتی از این قطعه است که با دریافت فرمان از سوییچ، استارت را به کار می‌اندازد. با خرابی این قطعه، استارت عمل نمی‌کند و فقط صدایی شبیه به حالت تق‌تق از آن شنیده می‌شود.

همچنین خرابی اتصالات و یا ضعف باتری نیز از دیگر مواردی است که استارت را به اشکال می‌اندازد. در این حالت نیز شبیه به زمان خرابی اتومات استارت فقط صدای تق‌تق از استارت شنیده می‌شود، با این تفاوت که می‌توان ضعف جریان برق را نیز مشاهده کرد.

سوختن بالشتک‌ها، تمام‌شدن کالکتور سر آرمیچر، گشادی بوش سر و ته استارت و… از دیگر معایبی است که در استارت‌ها دیده می‌شود.